Karıncalar ve arılar neden kaçmaz.

Parkın ortasında durdu. Yerdeki karınca yuvasına parmağını soktu. Çocukluğundan beri bunu ilk kez yapıyordu. Bir kaç karınca parmağına oradan bileğine ve kollarına doğru yürüdü. Ayağa kalkıp kolunu çevirerek karıncalara baktı. Acaba şimdi ne düşünüyorlar diye düşündü. Parmağına, oradan da kollarına doğru çıkmalarına neden olan neydi. Aklından bir sürü soru sordu? Bir savunma duygusu muydu bu? Yoksa bu bir saldırı mıydı? Eğer saldırı olsa ısırmaları gerekmez miydi? İçgüdüsel bir davranış olsa, kaçmaları gerekmez miydi? Kuşlar gibi..Kuşlara elini uzattığında uçup gidiyordu. Karıncalar niye kaçmıyor diye düşündü. Sokaktaki kediler, köpekler kaçıyordu. Ama karıncalar niye kaçmıyordu. Örümcek bile kaçıyordu.
Karıncaların evrimini düşündü. Ataları yaban arılarıydı. Yaklaşık 130 milyon önce yaban arılarına benzeyen arı türlerinden evrimleşmişlerdi. Arıların da kaçmadığını düşündü. Kovanı eline alsa, parmaklarında, kollarında birikeceklerini biliyordu. Hatta yemek üzerine konsalar, en sonunda masayı terk etmek zorunda kaldığını bilirdi.